مس چقدر به صعود امیدوار است؟

برخی قدم های اشتباه در دامنه های پائین شاید امکان جبران و برگشت داشته باشند اما زمانی که خیلی بالا رفته اید و قله را با چشم خودتان می بینید، آن زمان است که اگر گام اشتباهی بردارید، سقوط از رگ گردن به شما نزدیک تر می شود و مثل یک کوهنورد آویزان برروی پرتگاه، تنها یک معجزه و یا یک نیروی فوق العاده است که می تواند شما را به مسیر برگرداند.درست مثل گام اشتباهی که مس در بازی با سپیدرود برداشت.حالا مس از مسیر خود به قله صعود آویزان شده است و دست آوردهای خود را در نیم فصل دوم برای صعود به قله در معرض از دست رفتن می بینند.
البته که فقط بزرگان می توانند قله های بزرگ را فتح کنند و البته که مس در بازی با سپیدرود نتوانست بزرگی خودش را ثابت کند. البته مس  بازی را خوب آغاز کرد و در نیمه ی اول برنامه های دفاعی خود را خیلی خوب هم اجرا کرد و حتی اگر خوش شانس هم بود می توانست با ضربه یونسی به جای تیر، تور دروازه میزبانش را بلرزاند اما تنها یک نیمه خوب بودن برای مس جهت برداشتن این گام بلند کافی نبود.
مس لرزید و در چند صحنه می شد  کاراکتر نه چندان بزرگ تیم  خصوص در نیمه دوم را ب دید؛ آنها از خوردن گل شمشیر انداختند و شمایل تیمی که در جنگ صعوداست را  نداشتند.منصور خان ابراهیم زاده  هممربی دنیا دیده و حرفه ای است اما شاید کرمانی ها وقتی از انجام یک کار بزرگ در رشت ناامید شدند که دیدند عمده حرکت نفر اول تیم آن ها، لب خط در زمانی که مس گل می خواست، خوش و بش با بازیکن حریف و پشت سر آن ها خنده های علی یونسی بود؛ شاید در همان دقیقه بود که هواداران مس فهمیدند تیم آن ها آنقدر بزرگ نشده است که در این بازی بزرگ یک کار شاهکار انجام دهد.
بهرحال در این زمان ها بحث مقایسه پیش می آید و ناخودآگاه در ذهن مرور می کنیم که مثلا کیروش و برانکو در لب خط چگونه تیم خود را تحریک می کنند ولی شاید ابراهیم زاده بدشانس بود که این صحنه از او در بدترین دقایق در قاب تلویزیون کرمانی ها جای  گرفت.
حالا فقط چهار بازی و ۱۲ امتیاز باقی مانده است و ۶ امتیازی که مس با رقیبان خود گرفته است… آیا مس در این چهار بازی آنقدر بزرگ می شود که ۱۲ امتیاز را بگیرد و مثل صحنه های اوج فیلم ها از لب پرتگاه مثل یک معجزه دستش را به جایی بند کند و خود را بالا بکشد؟

مدتی پیش اقدامی خیرخواهانه از  مسی ها در کمک به بیماران سرطانی سر زده بود.