پرسپولیس نفت را می‌برد اگر برانکو خودش باشد

مردی که تحت مدیریت یک رئیس فدراسیون بی نظیر یعنی محسن صفائی فراهانی امیدهای زیادی برای اولین صعود در دو دوره متوالی را برایمان تداعی کرد اما این اتفاق نیافتاد و فوتبال ایران دو مهره بزرگش یعنی صفائی فراهانی و بلاژویچ را از دست داد اما فوتبال ایران خوش شانس بود که جانشینان خوبی در فوتبال ایران وجود داشت دکتر محمد دادکان که به جای صفائی فراهانی آمد و او بود که از برانکو ایوانکوویچ سرمربی فعلی پرسپولیس مغز متفکر چیرو خواست که هدایت تیم ملی امید ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۰۲ بر عهده گیرد روزهای سختی بود کسی از پرفسور لقبی که چیرو به برانکو داده بود چیزی نمی دانست برانکو رسانه ای نبود کاریزماتیک نبود اما او توانست موفق شود و تیم ملی امید ایران را قهرمان بازیهای آسیایی در خاک کره جنوبی کند روزی که او قهرمان شد حکایت چیرو برای او هم تکرار شد او از فوتبال ما جدا شد اما سرانجام بعد از وقفه ای برانکو با آن کت خردلی جادو ئی اش روی نیمکت تیم ملی نشست او تیم ملی ما را به مقام سوم جام ملتهای آسیا رساند و به جام جهانی ۲۰۰۶ به آسانی برد برانکو مرد آمار و تحلیل بود بخوبی به یاد داریم در روزگاری که برومند و داوود فنائی در تیم ملی بودند چیرو در بازی در برابر عربستان سعودی در راه جام جهانی ۲۰۰۲ میرزاپور را در درون دروازه گذاشت او به جوانانی چون رحمان رضائی و نکو نام و…. هم اعتماد کرد ووقتی علت از او پرسیده شد چیرو به برانکو اشاره کرد و گفت مغز متفکر این افراد را  با آمارها و چارتها این مسئله را تایید کرده است

سالها گذشت  برانکو به ایران بازگشت و باز هم حکایت آمار و چارت و کیف جادوئی اش بود او کاریزماتیک نبود او چون مورینیو و فرگوسن و چیرو بلاژویچ … نیست او مرد سکوت است و استدلال  و شاید این مسئله گاه به گاهی کار دست او می دهد او اهل آزمایش و محاسبه و تجربه است او حس درونی ندارد او شجاعت رهبران ذاتی را ندارد  همان گونه که بسیاری ندارند

حال بازی دیگری است  بازی با نفت که شاید یکی از مهمترین بازی های برانکو باشد مردی که  بعد از شکست پرسپولیس در دربی کمی  بیشتر مورد نقد است  برانکو مردان بزرگش را ندارد ماهینی و انصاری و کامیابی نیا و امیری و رضائیان و شاید حسینی و بیرانوند سیاهه ای از ملی پوشان ایران زمین  اما برانکو همیشه  در روزهائی عجیب به گونه ای دگر می شود  فصل گذشته آن روزها  که همه او را رفتنی می دانستند گونه دگری بود

بازی با نفت است بازی که شاید برانکو بتواند بار دیگر همان برانکو باشد مردی که غیر منتظره می شود برانکو در روزهائی که خیلی ها او را شکست خورده می دانستند بیشتر برده است تا روزهائی که او را برنده مطلق  دانستند

برانکو سکوت کرده است خیلی سخن نمی گوید او در گیر کیف جادوئی اش هست آنجا که آمار و چارت و استدلال است  برانکو می خواهد دو باره برانکو باشد اگر برانکو با پرسپولیس از پیچ نفت بگذرد  اعتماد به نفسی به جوانانش می دهد که  شاید در پایان فصل نیاز به ریخت و پاش های  آن چنانی هم حس نکند اگر و فقط اگر برانکو همان برانکو باشد

تورج عاطف – اختصاصی خبرگزاری پارس فوتبال