ارغوان رضایی : دلم می خواهد تنیس ایران پیشرفت کند

با سفر تنیسور مطرح ایرانی به سرزمین مادری اش صبح جمعه برای تهیه مصاحبه ای با او انجام شده است .در این مصاحبه ارغوان رضایی به سوبرداشت اشتباه از اقدامش در اهدای راکت تنیس در زمان ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، روشن فکر بودن همشهریان رشتی اش، تنوع غذایی در زادگاه مادری اش، دلایل ضعف تنیس در ایران و… اشاره نمود که توصیه می کنیم مصاحبه با ملکه تنیس ایران را از دست ندهید…

* : برای اینکه خوانندگان با شما بیشتر آشنا شوند، ابتدا بیوگرافی خودتان را برای ما بگویید…
ارغوان رضایی – من متولد فرانسه هستم و در فرانسه بزرگ شدم، اما پدر و مادرم ایرانی و مادرم رشتی هستند. یک برادر بزرگ و یک خواهر کوچکتر از خودم دارم که برادرم هم تنیس بازی می کرد و در نوجوانان قهرمان هم شده بود.
پدرم وقتی استعدادم در تنیس را دید، روزانه هشت ساعت با من تمرین می کرد. از سن شش سالگی تنیس را شروع کردم و الان هم ۲۹ سالم است. در طول این مدت در سنین ۱۴، ۱۵، ۱۶ و ۱۷ سالگی قهرمان فرانسه شدم و در هجده سالگی چهلم جهان شدم و از آن به بعد بود که در مسابقات حرفه ای شرکت کردم. سال ۲۰۱۰ نتایج خوبی را کسب کردم و مسترز مادرید را بردم و در فینال ویلیامز را توانستم شکست بدهم.
مسترز اندوزی را توانستم کسب کنم و پس از آن نیز تعداد زیادی از تورنمنت های دیگر را که کسب کردم، توانستم چهاردهم جهان شوم که در همان سال ۲۰۱۰، توانستم ۱۰ تنیسور برتر جهان را شکست بدهم.

* : اکنون در چه وضعیتی هستید؟
ارغوان رضایی -چهار سال است به دلیل مصدومیت تنیس را کنار گذاشتم اما به تازگی دوباره تمریناتم را آغاز کردم تا با کمک پدر، مادر و برادرم دوباره به اوج برگردم.

* : یعنی فقط به دلیل مصدومیت چهار سال تنیس را کنار گذاشتید؟!
ارغوان رضایی -علاوه بر مصدومیت، دلایل دیگری هم داشت. مثلا در روز هشت ساعت تمرین کردن واقعا خسته کننده است. من سن چندانی هم ندارم و تازه در سن اوج تنیس هم هستم، فقط باید کمی بر روی فیزیک و بدنسازی کار کنم و به خودم چهار ماه فرصت داده ام تا به شرایط آرمانی برگردم.

* : فکر می کنید اگر مقیم ایران بودید، می توانستید در تنیس چنین پیشرفتی را تجربه کنید؟
ارغوان رضایی -شرایط همه جا سخت است و فقط در ایران اینطور نیست. من خودم در فرانسه در شرایط سخت تمرین می کردم و این سختی به من کمک کرد تا از بازیکنانی که روبروی من هستند، نترسم. این سختی ها باید برای تنیسورهای جوان ایرانی انگیزه باشد تا غرورشان اجازه ندهد مقابل حریفان شان شکست بخورند.

* : در مسابقات بین المللی حجم بیشتر نگاه ها به شما به عنوان یک تنیسور ایرانی است یا فرانسوی؟
ارغوان رضایی – واقعیتش این است که من در فرانسه بزرگ شدم و آنجا بازی می کنم، اما همیشه افتخار می کنم که ایرانی هستم. در همه جای دنیا ایرانی بودنم را اعلام می کنم و دوست داشتم به تمام دنیا نشان بدهم که یک ورزشکار ایرانی می تواند پیشرفت کند و نتایج خوبی کسب نماید. درست است که در فرانسه بزرگ شدم اما تربیتم ایرانی است.

* : رابطه شما با سیاست چگونه است؟! البته وارش اسپرت یک سایت صرفا ورزشی است و…
ارغوان رضایی – نمی خواهم آن برداشت اشتباهی که از حرکت من شد را زیاد باز کنم و تشریح کنم. فقط انتظار نداشتم که آن سوبرداشت از حرکت من صورت بگیرد. نه در فرانسه و نه در ایران به سمت سیاست نمی روم و در آن برهه تنها برداشت اشتباهی صورت گرفته بود.

* : برای چندین بار است که به رشت سفر کرده اید؟
ارغوان رضایی – این اولین بار است که به رشت آمده ام.

* : تجربه اولین سفر به شهرباران، زادگاه مادری تان چگونه بود؟
ارغوان رضایی – واقعا رشت با خیلی از شهرهای ایران فرق می کند. مردم رشت خیلی روشن فکر هستند و آرامش خاصی دارند و بی استرس تر از مردم شهرهای دیگر ایران هستند. در این مدت برخورد مردم با من خیلی دلنواز بوده خیلی به من لطف داشته اند. فکر میکنم خوی مهربان و آرام بودن از مشخص ترین بارزه های مردم رشت است. افتخار می کنم که بگویم رشتی هستم و چنین هم شهری های خوبی دارم.

* : به نقاط دیدنی گیلان هم رفتید؟
ارغوان رضایی – دیروز به ماسوله رفتم. خیلی زیبا بود و خوش گذشت. نقاط دیگر ایران، نظیر اصفهان، شیراز و … را هم رفتم ولی گیلان و رشت واقعا خیلی فرق می کند.

* : اگر روزی تصمیم گرفتید برای زندگی به ایران مهاجرت کنید دوست دارید در کدام شهر ایران اقامت داشته باشید؟
ارغوان رضایی – قطعا دوست دارم در رشت زندگی کنم. آب و هوا، سرسبزی، بارندگی و فرهنگ مردم رشت از مهمترین دلایل علاقه ام به زادگاه مادری ام است. ضمن اینکه رشت تقریبا از لحاظ رطوبت، سرسبزی و دریا به فرانسه شباهت دارد.

* : تنوع غذایی رشت را چگونه دیدید؟ می دانستید که رشت به عنوان شهرخلاق غذا در یونسکو ثبت شده است؟
ارغوان رضایی – نمی دانستم، چه خوب! واقعا هم رشت تنوع غذاهای زیادی دارد که خیلی خیلی هم خوشمزه هستند. من چون رژیم دارم سعی می کنم که جلوی خودم را بگیرم، اما واقعا نمی توانم (با خنده). در یک کلام اگر بخواهم رشت را توصیف کنم باید بگویم: رشت برای من شماره یک (استعاره از بهترین) است.

* : رابطه شما با فدراسیون تنیس ایران چگونه است؟
ارغوان رضایی – رابطه خوبی با فدراسیون تنیس ایران ندارم. وقتی با مسئولان فدراسیون ایران صحبت می کنم، فکر می کنم اصلا متوجه صحبت هایم نمی شوند. من دلم می خواهد که تنیس ایران پیشرفت کند، اما آنها کار خودشان را انجام می دهند. برای مثال شماره یک تنیس ایران انوشا شاه قلی است که سیزده سال پیش هم انوشا بود و الان هم انوشا است! این یعنی تنیس ایران، پیشرفتی نکرده است. من شرایط حرفه ای تنیس روز دنیا را دارم می بینم و وقتی آن را با تمرینات و فدراسیون تنیس ایران مقایسه می کنم و یک سری رفیق بازی ها را می بینم مشخص است که تنیس ایران پیشرفتی نمی کند. هم من و هم پدرم اعلام کردیم که اگر کمکی می خواهید ما آمادگی داریم کمک کنیم اما استقبال نکردند.

* : چقدر خوب فارسی صحبت می کنید… با خانواده فارسی صحبت می کنید؟
ارغوان رضایی – بله، من با پدر مادرم در فرانسه هم فارسی صحبت می کنم. اگر من گلایه ای هم کردم، فقط به دلیل ناراحتی است که همیشه اذیتم می کند. من از آن طرف همیشه سعی می کنم تنیس ایران را بالا ببرم، اما از این طرف چه در بخش پسران و چه در بخش دختران ما پیشرفتی شاهد نیستیم.

* : سفرتان به گیلان جنبه ورزشی داشته است یا شخصی؟
ارغوان رضایی – هر دو مورد بوده است و البته در این مدت در رشت تمرین می کردم. متاسفانه به جز رشت و ماسوله وقت نکردم نقاط دیدنی گیلان را ببینم اما در اولین فرصت دوباره به رشت می آیم.

* : حرف پایانی…
ارغوان رضایی – ان شالله دختران ورزشکار ایرانی وقتی من را می بینند، انگیزه پیدا کنند تا به آن هدفی که در ذهن دارند دست پیدا کنند و اگر کمکی از دست من هم بر می آید خوشحال می شوم به دختران ورزشکار هم وطنم کمک کنم.

منبع: وارش اسپرت