بالا
ورود به حساب کاربری
ثبت نام کنید
ارسال این مطلب برای دوستان

گاهی آسمان همه جا یک رنگ است

با روش های گلخانه ای توانستیم گاه به گاهی در فوتبال موفقیتی کسب کنیم

نویسنده : تورج عاطف
تعداد نظرات کاربران : ۰ نظر
تاریخ انتشار : یکشنبه 30 آبان 1395 | 12:16
فوتبال آرسنال - رئال مادرید

شنبه ای باشد و به انتظار یک تعطیل در یکشنبه و نگاهی به برنامه های فوتبال می کنم و جدول مسابقات تیمهای محبوبت منچستر یونایتد در مقابل یکی از بهترین های جزیره یعنی آرسنال و بعد بارسلونا در مقابل مالاگا را ببینی در یک خوش خیالی زیبا فرو می روم و می پندارم.

خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :

چند ساعتی از فوتبال زجر دهنده ای رها می شود که بعنوان فوتبال داخلی و آسیائی به نمایش دادند فوتبال ایران و سوریه و بعد از مسابقه استقلال و صبا و حرف و حدیث هایش خسته کننده شده اند و خیال می کنم که سر انجام فوتبال می بینم و رها می شویم از این همه حرف و حدیثی که در این روزها بخاطر فوتبال سوریه و بازی خواب آور استقلال و صبا و بعد هم حدیث داور آن بازی و رحمتی شاهد آن هستیم اما ….

نخست باید بگویم فوتبال ما از بعد مدیریت و امکانات و شرایط استعداد یابی و آموزش بازیکن و مربی و باشگاه داری به هیچ عنوان نکات قابل ذکری ندارد. این مسئله را قبول داریم که با روش های گلخانه ای توانستیم گاه به گاهی موفقیت هائی کسب کنیم چون آن چه در فوتسال و فوتبال بال ساحلی شاهد آن هستیم این که فوتبال خودمان را با فوتبال اروپا مقایسه کنیم یک قیاس کاملا بی جا است اما گاهی اوقات اتفاق هائی می افتد که شاید باید به این باور باید برسیم که کمی هم در انتقاد از فوتبال خودمان و آسیا منصف تر باشیم بعنوان مثال

۱/ به داوری های بازی منچستر یونایتد و آرسنال و بارسلونا و مالاگا نگاه می کنیم داوران هر دو بازی با اشتباهات فاحش خود نتیجه مستقیم در نتایج بازی داشته اند پس چه خوب است که نسبت به اشتتباهات داوران خود کمی منصف باشیم که اشتباه داوری می تواند همه جا باشد و حتی از نوع فاحشی که در بازیهای ذکر شده گفتم

این که دائم بر سر داوران خود بکوبیم و آن را تحقیر بکنیم و داوران خارجی را بر سر آنها بکوبیم نه به نفع فوتبال ما و نه به نفع آنها است

۲/ بر سر ستارگان خود نکوبیم خیلی از اوقات ستارگان ما هم چون مسعود اوزیل و الف رمزی و والکات و پوگبا و مارسیال و کریک وبوسکتس و توران و رافینیا …. می توانند باشند و ارائه کنند بازی های ضعیف از سوی آنها باشیم خیلی از اوقات فرق تیم اول با تیمی با چند تغییر بسیار است حتی اگر بارسلونا باشی و سوارز و مسی و اینیستا را که نداشته باشی با آن چنان افتی مواجه می شوی که قابل ذکر نیست خیلی از اوقات یک سوپر استار چون نیمار نمی تواند یک سوپر من باشد و به تنهائی تیمش را نجات دهد و بسیاری از اوقات باید پذیرفت که تیمی که تغییرات زیادی دارد زمان نیاز دارد تا به شرایط خوب خود برگردد آنچنان که برای منچستر یونایتد و بارسلونا رخ داده است پس باید به تیمها فرصت داد حتی اگر خوزه مورینیو و پوگبا از تازه واردین باشند و یا دنی سوارز و آلکاسر و … را به تازگی به خدمت گرفته باشند

۳/ خیلی از اوقات وقتی به نتیجه نمی رسی تن به بازی مستقیم می دهی همان روشی که در ایران به علی اصغری معروف است روشی که بارسلونا از اواسط نیمه دوم با تراکم بازیکنان مالاگا در هیجده قدم و یک سوم زمین خود انجام دادند و توپها را مرتب سانتر کرد و پیکه را هم به خط حمله برد تا سر بزند همان کاری که در سالهای گذشته پروین با هاشمی نسب و منصوریان با پادوانی دیروز انجام داد روشی که جواب نداد چون سرزنی در خط دفاع با سر زنی به قصد گل زدن فرق بسیار دارد حتی اگر پیکه گل زن باشی اما پیکه کجا و بازیکنی چون جیمز واردی وژِیرو و … کجا ؟ به گل آرسنال که می رسی و گل زنی ژیرو را می بینی آنگاه متوجه می شوی که چقدر لوئیر انریکه خوش خیال است که فکر می کرد با بازی مستقیم و به قول ما علی اصغری به جائی می رسیم چشمهایم را می بندم و می اندیشم که اگر بارسا تیم ایران بود و با این روش به تساوی خانگی می رسید و انریکه هم چون برانکو و منصوریان و…. بود چه بلائی بر سرش می آوردند و شاید هم نشریات اسپانیائی این کار را بکنند اما بهر حال با دیدن این صحنه ها فهمیدم علی اصغری هنوز هم سیستم جهانی است!!!!

۴/ به بازیکنان مالاگا و خصوصا دروازه بانش می نگرم به یاد دروازه بان سوریه و حامد لک دروازه بان صبا از بعد وقت کشی می افتم به بازی مالاگا و آن خوردن زمین ها و وقت کشی ها که یادآور بحرین بود و سوریه بازی سه شنبه که نشان داد این سبک بازی برای کسب امتیاز همه جا متداول است اصولا این روش سالها است که به نام روش اتوبوسی و خوزه مورینیو ئی و یا سیموئنه مشهور است و این عیب نیست که تیمی این گونه بازی کند عیبی آن است که تاکتیکی نداشته باشی که این روش را خنثی کند و در تله بازی روانی بیافتی تاکتیک استفاده از عرض زمین و شوت زدن ها و به بازی سر عت دادن و استفاده از تکنیک های فردی و هماهنگی در پاس کاری ها و استفاده از توپ های سوم و… به یاد می آورم که بارها بر سر تیم های خود کوبیدیم که چرا این گونه بازی می کنند اما این یک روش جهانی است!!!

۵/ نگاهی به تعویض های یکنواخت انریکه کردم آلبا جای دینیه ورادکیچ بجای رافینیا و گومز بجای دنی سوارز و آلکاسر که در زمین ماند و هیچکس او را ندید نه تغییری در روند بازی و نه تغییر تاکتیک و تکرار و باز تکرار و به یاد بسیاری از تکراری های بی شمار مردان مستاصل فوتبال خودمان افتادم

باری قصد ندارم فوتبال خودمان را با اسپانیا قهرمان جام جهانی و قهرمان اروپا با آن باشگاه های متمول و یا با فوتبال انگلستان مقایسه کنم اما آن چه که از بازی های روز شنبه دیدم یک درس بزرگ برایم داشت گاهی اوقات همه جا آسمان یک رنگ دارد پس چه خوب است که در انتقاد ها کمی منصف هم باشیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.