تیم منتخبی از بدترین و نامؤثرترین بازیکنان لیگ برتر جزیره

همه ساله در چنین مقطعی از فصل که تیم قهرمان، تیم های راه یافته به رقابت های اروپایی، و تیم های نجات یافته از سقوط به دسته پائین­تر، از موفقیت خود شادمان هستند و مزد تلاش زحمات یکساله خود را جشن می گیرند، اکثر قریب به اتفاق اهالی فوتبال از روی دیگر این سکه غافل مانده و به ندرت پیش می آید که مروری هم بر وضعیت بازیکنان، مربیان و تیم های ناکام داشته باشند. اما بررسی گروه ناکام در بالاترین سطح رقابت باشگاهی در اروپا می تواند حائز اهمیت باشد؛ چه بسا که ضعف این دسته از بازیکنان و مربیان باعث برتری و پیروزی سایر تیمها شده باشد. کمترین مزیت چنین بررسی هایی اینست که مربی و مسئولان باشگاه برخی عوامل مؤثر در بروز ناکامی را شناسائی کرده تا در فصل بعدی بتوانند این ناکامی را جبران نمایند. وب سایت رسمی نود، با انتشار سلسله گزارش های تحلیلی و آماری، جنبه های مختلفی از رقابت های امسال لیگ برتر انگلیس، از جمله بازیکنان و تیم های حاضر در این رقابتها، را تحلیل و بررسی می کند. در ادامه تیم منتخب بدترین بازیکنان فصل لیگ برتر انگلیس را معرفی می کنیم.

جان رودی (دروازه بان، ۲۹ ساله، نوریچ سیتی)

وقتی خط دفاعی تیمی در لیگ برتر در یک فصل بیش از ۶۰ گل دریافت می کند، بدون شک درون دروازه با مشکل اساسی روبرو بوده و ناگزیر یکی از کاندیداهای سقوط به دسته پائین­تر خواهد بود. و این داستان تیم نوریچ سیتی در این فصل لیگ برتر است. عملکرد ضعیف جان رودی در درون دروازه، مسئولان نوریچ را بر آن داشت تا سنگربان با کیفیت تری استخدام نمایند؛ از اینرو دکلان رود را به خدمت گرفتند که این دروازه بان هم نتوانست دردی از مشکلات انبوه نوریچ سیتی را دوا کند. در فصل جاری، بدترین امتیاز مهارهای موفق در بین دروازه بانان تیم های لیگ برتر انگلیس به نام جان رودی ثبت شد (۸/۵۳%) که تا سابقه یک بازی ملی برای انگلیس را هم دارد. اما آمار بهترین عملکرد دروازه بانان در این فصل را پیتر چک به نام خود ثبت کرد (۳/۷۸%).

کریگ داوسون (دفاع راست، ۲۵ سال، وست برومویچ)

درست است که زیر توپ زدن و ارسال پاس های بلند در برنامه تاکتیکی شاگردان تونی پولیس چندان جایی ندارد، اما کادر فنی وست برومویچ از بازیکنان خود انتظار دارد تا از نظر حفظ توپ و ارسال پاس های دقیق، حداقل بهتر از کریک داوسون بازی کنند. این مدافع راست که در المپیک ۲۰۱۲ لندن در ترکیب تیم بریتانیا به میدان رفت، وظایف دفاعی خود را در سطح متوسطی انجام می دهد اما به لحاظ دقت پاس از تمامی مدافعان و هافبک این فصل لیگ برتر ضعیف­تر بود (%۶۲) که آمار ناامید کننده ای برای یک مدافع در سطح لیگ برتر به حساب می آید. در این پست، کی سونگ یونگ با دقت پاس %۲/۹۱ بهترین عملکرد در لیگ برتر را داشت.

جان استونز (دفاع میانی، ۲۱ سال، اورتون)

گرچه او با قیمت نسبتاً بالایی به اورتون پیوست، اما درست قبل و بعد از سال میلادی بازی های کاملاً ناامید کننده ای از خود به نمایش گذاشت و هیچگاه نتوانست به فرم ایده آلی که از او انتظار می رفت دست یابد؛ عملکرد ضعیف او تا جایی ادامه داشت که در بازی های اورتون سه اشتباه مرگبار منجر به گل مرتکب شد. با این عملکرد نا امید کننده بعید است در فصل بعد لیگ برتر جایی در ترکیب اورتون داشته باشد. در این پست، توبی آلدروایرلد مدافع ۲۷ ساله تیم تاتنهام بهترین آمار را به نام خود ثبت کرد که با ۳۱۵۰ دقیقه بازی حتی یک خطا یا اشتباه منجر به گل یا موقعیت خطرناک حریف هم نداشت.

دیلی بلیند (دفاع میانی، ۲۶ سال، منچستر یونایتد)

گرچه اغلب کارشناسان و مفسران فوتبال بر این باورند که از زمان حضور بلیند در کنار کریس اسمالینگ، خط دفاعی منچستر با آرامش بیشتری وظایف دفاعی خود را انجام می دهد، اما درست از همان زمان این منطقه به پاشنه آشیل منچستری­ها تبدیل شده است. بدون شک آنچه که آمار و ارقام به ما نشان می دهد اینست که بلیند نمی تواند یک مدافع تمام عیار باشد به طوری که وی تنها در ۳۹ درصد از توپ های هوایی موفق بوده است؛ در میان تمامی مدافعانی که بیش از ۵ بازی را در ترکیب تیم هایشان بازی کرده اند، این آمار بدتر از همه مدافعان می باشد. حال درصد موفقیت بلیند روی توپ های هوایی را با بهترین مدافع از این نظر مقایسه کنید؛ وینسنت کمپانی مدافع من سیتی در این فصل در ۴/۸۵ درصد از توپ های هوایی پیروز بوده است.

کیران ریچاردسون (مدافع چپ، ۳۱ ساله، آستون ویلا)

نگرانی هواداران آستون ویلا در ابتدای فصل بابت یک مدافع چپ مطمئن بیخود و بی جهت نبود؛ در آن زمان کیران ریچاردسون تنها مدافع چپ کلاسیک این تیم بود، مدافعی که در پایان فصل آمار ناامید کننده بدترین دقت پاس های قطری در میان تمامی بازیکنان خط دفاعی تمام تیم های لیگ برتر را از خود به جای گذاشت؛ وی با ارسال حداقل ۲۰ پاس قطری آمار ضعیف ۵/۹ درصد برای دقت در ارسال پاس را به جای گذاشت. بهترین آمار در این پست را گائل کلیچی با دقت ۲/۲۹ درصد داشت.

فلورین تائووین (هافبک راست، ۲۳ ساله، نیوکاسل)

پیامد عملکرد بسیار ضعیف او در ترکیب نیوکاسل اینست که این بازیکن شاید دیگر در فصل آینده در لیگ برتر حضور نداشته باشد؛ بازگشت او به مارسی فرانسه نشان می دهد که این بازیکن تا چه اندازه در نیوکاسل بی ثمر و غیرمفید بوده است. بازیکن جوان فرانسوی در مدت زمان حضورش در نیوکاسل ۳۱ بار اقدام به دریبل زنی کرد، اما در میان تمامی وینگرهایی که حداقل ۲۰ بار اقدام به دریبل زنی کرده بودند، بدترین آمار را با ۵/۳۵ درصد به خود اختصاص داده بود. بهترین آمار در این منطقه از زمین متعلق به آلکس چمبرلین با ۶/۷۰ درصد بود.

اتین کاپو (هافبک میانی، ۲۷ ساله، واتفورد)

این درست است که اتین کاپو فرانسوی نقش بسیار مهمی را در خط میانی تیم واتفورد ایفاء می کرد، اما گاهی بازی بسیار خونسردانه و پر از آرامش او در جلوی دروازه حریفان بسیار آزار دهنده بود. این هافبک فرانسوی در طول رقابت های این فصل ۳۵ بار اقدام به شوتزنی کرد که هیچ یک از شوت های وی راهی به چارچوب دروازه حریفان نداشت؛ و طبق آنالیزهای انجام شده از بازی های واتفورد، ۵ شوت او هم باعث از بین رفتن موقعیت های گلزنی برای واتفورد شده بود. در این پست جمال لاسیلاس با ۴ شوت و ۲ گل بهترین آمار را به خود اختصاص داده بود.

مروان فلینی (هافبک میانی، ۲۸ ساله، منچستر یونایتد)

گرچه مروان فلینی در این هفته های آخر بازی های نسبتاً بهتری را از خود به نمایش گذاشته بود، اما در مجموع کل فصل وی نمایش بسیار کمتر از حد انتظاری داشت. آمار خطای بسیار بالای فلینی باعث شده بود تا نتوان به عنوان یک هافبک میانی مؤثر و جنگنده روی وی حساب باز کرد؛ تکل بسیار خشن و بی ملاحظه فلینی باعث شده بود تا آمار خطاهای منچستر به شدت افزایش یافته و موقعیت های بسیار زیادی در اختیار حریفان قرار گیرد. آمار فلینی از این نظر یک خطا در برابر ۸/۰ تکل بود (یعنی به ازای کمتر از یک تکل، یک خطا داشت) که این آمار از تمامی بازیکنانی که بیش از ۲۰ تکل را در این پست انجام داده بودند، ضعیف تر بود. بهترین آمار در این پست را کلو توره داشت که به ازای هر ۲۰ تکل، یک خطا مرتکب می شد.

اسکات سینکلر (هافبک چپ، ۲۷ ساله، آستون ویلا)

خیلی سعی کردیم از یک تیم، دو بازیکن را در بین بدترین یازده بازیکن منتخب، قرار ندهیم؛ اما عملکرد اسکات سینکلر از زمان جدایی از منچستر سیتی در تابستان و پیوستنش به آستون ویلا آنقدر بد بود که چاره ای جز این برای ما نگذاشته بود. این بازیکن ۲۷ ساله در ۲۴ بازی لیگ در این فصل به میدان رفت، اما تنها در یک بازی گلزنی کرد، در هیچ پاس گلی مشارکت نداشت، و در تمام طول فصل تنها ۵ فرصت گلزنی برای هم تیمی هایش ایجاد کرد. وی در میان بازیکنانی که بیش از ۱۰ بار در ترکیب اصلی تیم به میدان رفته اند، بدترین آمار را در این پست به جای گذاشت. بهترین آمار در این پست را ریاض مارز از لستر سیتی داشت.

بافه تیمبی گومیس (مهاجم، ۳۰ ساله، سوانسی)

علیرغم شروع خوبی که در ابتدای فصل داشت، اما فصل کابوس واری را پشت سر گذاشت و به پایان برد. این بازیکن فرانسوی نه تنها از اولین ماه فصل تا کنون یک گل را به ثمر رسانده و از ابتدای سال جدید میلادی تنها یک شوت در چارچوب دروازه داشت، بلکه با عدم تمرکز خود در زمین باعث خشم هواداران سوانسی هم شده بود؛ در میان تمامی بازیکنان این پست که بیش از ۱۰ بازی در لیگ برتر انجام داده اند، گومیس بیش از همه در تله آفساید مدافعان حریف گرفتار شد. وی به طور متوسط هر ۴۴ دقیقه یکبار در آفساید مدافعان حریف گیر می کرد. بهترین آمار این پست متعلق به کونور ویکام مهاجم ساندرلند بود که به طور متوسط هر ۵۸۰ دقیقه یکبار در تله آفساید می ماند.

کامرون جروم (مهاجم، ۲۹ ساله، نوریچ سیتی)

اگر این فصل را آخرین فرصت کامرون جروم برای تکرار رکورد فوق العاده اش (که در چمپیونز شیپ به جای گذاشته بود) در لیگ برتر بدانیم، باید بگوئیم که کامرون جروم این فرصت را از کف داد و بسیار ناموفق بود. این مهاجم که در بسیاری از بازیها به خوبی نقش خود را ایفاء می کرد، در تمام طول فصل تنها ۳ بار موفق به گلزنی شد که این آمار به نوعی در میان مهاجمان حاضر در تیم های لیگ برتری بدترین آمار به شمار می رفت. در میان تمامی مهاجمانی که حداقل در ۱۰ بازی لیگ برتر به میدان رفته اند، کامرون جروم با میانگین ۲/۱۸ درصد بدترین عملکرد را به نام خود ثبت کرد؛ یعنی از هر ۱۱ موقعیت، ۹ موقعیت را از دست می داد. بهترین آمار در این پست، متعلق به آنتونی مارشیال از منچستر یونایتد است که آمار فوق العاده ۷۰ درصد را به نام خود ثبت کرد.

نگاهی به تیم بدترین بازیکنان فصل لیگ برتر جزیره

همه ساله در چنین مقطعی از فصل که تیم قهرمان، تیم های راه یافته به رقابت های اروپایی، و تیم های نجات یافته از سقوط به دسته پائین­تر، از موفقیت خود شادمان هستند و مزد تلاش زحمات یکساله خود را جشن می گیرند، اکثر قریب به اتفاق اهالی فوتبال از روی دیگر این سکه غافل مانده و به ندرت پیش می آید که مروری هم بر وضعیت بازیکنان، مربیان و تیم های ناکام داشته باشند.