انتقال پاس به همدان لکه ننگ و سیاه فوتبال ایران بود که هیچ کسی نمی‌تواند آن را پاک کند!

محسن بیاتی‌نیا در خصوص صعود پاس به لیگ دسته دوم فوتبال ایران گفت: واقعا باعث تاسف است که تیمی که آخرین قهرمانی آسیا در رده باشگاهی را برای ایران کسب کرده به این روز افتاده است. آن زمان گفتند که پاس اگر به لیگ یک سقوط کند دیگر اثری از این تیم نخواهد بود ولی هیچکس به حرف گوش نکرد. ما در فوتبال‌مان دلسوز نداریم. من نمی‌دانم چه کسی تصمیم انتقال کذایی پاس را گرفت و پای برگه‌اش را امضا کرد اما انصافا او چیزی از فوتبال نمی‌دانست.

وی افزود: برایتان مثالی می‌زنم. یک شرکت سال‌ها زحمت می‌کشد که خودش را به همه معرفی کند ولی بعد از چند سال به یک باره همان شرکت در کمپانی را می‌بندد! این برای شما عجیب نیست؟ پاس ۵۰ سال در این فوتبال قدمت داشت. همه بازیکنان زمانی آرزو داشتند پاس بازی کنند و وقتی یک بازیکن از استقلال و پرسپولیس می‌رفت بلافاصله جذب پاس می‌شد. شما به این اسامی دقت کنید. حسین فرکی، حسن حبیبی، فرهاد کاظمی، فیروز کریمی، همایون شاهرخی، مجید جلالی و … آیا این افراد کوچک بودند؟! همه این نفرات از مکتب پاس بزرگ شدند یا مثلا جواد نکونام، آرش برهانی، سبو شهبازیان، رضا آقامحمدی، رضا ترابیان، بهزاد غلامپور، نیما نکیسا و خیلی‌های دیگر به فوتبال ملی ما معرفی شدند.

مهاجم سابق پاس با بیان اینکه نزدیک به ۷ سال در این تیم بازی کرده است، گفت: زمانی که اردوهای تیم ملی بزرگسالان و امید شروع می‌شد، پاس با ۳ بازیکن تمرین می‌کرد. آیا باور می‌کنید؟ یعنی تمامی بازیکنان ما در اردوهای تیم ملی حضور داشتند و مربی پاس از بازیکنان امید و جوانان برای شکل‌گیری تمرینی استفاده می‌کرد. حتی همایون شاهرخی همزمان سرمربی تیم ملی و پاس تهران بود. این نشاندهنده بزرگی یک باشگاه است. ما در این فوتبال مشکلات زیادی داریم که نمونه‌اش روز گذشته اتفاق افتاد. شنیدم در جشن باشگاه پرسپولیس رفتار آقای دایی و پروین را تقلید کردند. آیا این کارها زشت نیست؟! تا کی می‌خواهیم به دیگران بخندیم. بازیکن امروزی صبح تا شب سرش در گوشی موبایلش می‌چرخد و اصلا بلد نیست حرف بزند. شما به مصاحبه‌های بازیکنان امروزی دقت کنید. مرتب حرف‌های کلیشه‌ای و بازی خوبی بود، انجام می‌دهند. مرتب می‌گویند قهرمان می‌شویم و بلد نیستند ۵۰ کلمه را پشت هم استفاده کنند اما در زمان ما که جوان بودیم بزرگترهای تیم بالای ۵۰ جلد کتاب می‌خواندند. نمی‌خواهم از بحث خارج شوم.

بیاتی‌نیا تاکید کرد: تیم‌هایی مثل پاس و راه‌آهن نباید به این روزها بیفتند. مثلا مالک اینترمیلان شب بخوابد و صبح بلند شود و بگوید تیم را به شهر دیگری می‌دهیم. بعد از ۲ سال هم تیم سقوط می‌کند و خداحافظ. آیا این کار درست است؟ شما کدام بازیکن پاس را سراغ دارید که به تیم ملی دعوت نشده باشد. تمام کاپیتان‌های پرسپولیس و استقلال از پاس و سیستم آن صحبت می‌کردند. علیرضا منصوریان می‌گفت همیشه بیشترین استرس را شب قبل از بازی با پاس داشتم. معمولا برای بازی‌های استقلال و پرسپولیس با پاس بیش از ۸۰هزار نفر به استادیوم می‌آمدند. تازه بازی بازی قهرمانی نبود و مثلا در هفته پنجم برگزار می‌شد.

وی ادامه داد: انتقال پاس به همدان لکه ننگ و سیاه به فوتبال ایران بود که هیچ کسی نمی‌تواند آن را پاک کند. چون آقایان خاطرات و تمام گذشته این تیم را سوزاندند. مگر می‌شود انسان بدون گذشته زندگی کند؟

وی در خصوص اینکه چه راهکاری برای زنده کردن این تیم وجود دارد، گفت: پاس تمام امکانات لازم را دارد. ورزشگاه دستگردی هنوز به اسم پاس شناخته می‌شود. مسئولان تیم را به تهران برگردانند و از همان لیگ ۲ شروع کنند. مطمئن باشید پیشکسوتان پاس قبول می‌کنند تا سرمربی این تیم باشند و مثل سال‌های قبل تیم را بالا می‌کشند. مگر یوونتوس به لیگ‌های پایین‌تر سقوط نکرد؟ همه بازیکنان برایش بازی کردند. امیدوارم روزی به استادیوم بروم و بازی پاس را از نزدیک تماشا کنم اما نه این پاس بلکه پاسی که به پاس بزرگ معروف بود.

بیاتی‌نیا که فصل گذشته در لیگ تایلند بازی می‌کرد در خصوص برنامه‌های این فصل خود گفت: هنوز چیزی معلوم نیست. با توجه به اینکه پسرم باید به مدرسه برود باید همه چیز را سبک سنگین کنم. مربی تیم اعلام آمادگی کرد که قرارداد جدید با من امضا شود چون با او کار کردم ولی از طرفی باید به فکر تحصیل پسرم باشم چون او امسال برای اولین بار باید در مدرسه حاضر شود.