سیامند رحمان دوباره رکوردی جدید از خود به جا می گذارد

به گزارش فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولان کشور، قوی ترین مرد دارای معلولیت جهان پس از ثبت رکوردی رویایی در بازی های پارالمپیک ریودوژانیروی برزیل باز به رکورد شکنی مجدد در بازی های پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیوی ژاپن می اندیشد.
اگرچه تب و تاب بازی های پارالمپیک خوابیده است اما در شهر اشنویه زادگاه سیامند رحمان هنوز آمد و رفت برای ملاقات با این قهرمان در جریان است و به گفته رحمان، میهمانان زیادی برای دیدن او از اقصی نقاط کشور به این شهر سفر می کنند.
سیامند رحمان متولد سال ۱۳۶۷ شهرستان اشنویه از توابع استان آذربایجان غربی است و در سال ۱۳۸۷ برای نخستین بار به اردوی وزنه برداری معلولان ایران دعوت شد.
وی دارنده نشان طلای دو دوره بازی های پارالمپیک در خصوص برنامه های خود در آینده افزود: هنوز خستگی مسابقات به طور کامل از بین نرفته و همچنان پذیرای میهمانان عزیزی هستیم که برای دیدن من به شهرستان اشنویه می آیند و از همه آنها به ویژه همشهری های خوبم که برایم سنگ تمام گذاشتند، سپاسگزارم.
رحمان اظهار کرد: همان طور که پیش از این نیز گفته ام مدالم را به مردم ایران تقدیم کردم که با حمایت ها و دعاهایشان باعث دلگرمی من شدند و دست تک تک آنها را می بوسم و امیدوارم باز هم بتوانم دل آنها را شاد کنم.
قوی ترین مرد دارای معلولیت جهان افزود: مسابقات ریودوژانیرو برای من کمی نسبت به لندن دشوارتر بود چرا که علاوه بر کسب مدال، قرار بود رکوردی که در لندن قول داده بودم را نیز به ثبت برسانم و همه از من انتظار داشتند که بتوانم به وعده ام عمل کنم.
رحمان ادامه داد: یکسال و نیم در اردو بودیم و همه اعضای تیم سخت تلاش کردند و خدا را شاکرم که توانستم آنچه مد نظر بود محقق کنم و نه تنها رکورد ۳۰۰ کیلوگرم را ثبت کردم، بلکه ۱۰ کیلوگرم هم بیشتر از آنچه قول داده بودم بالای سر بردم.
وی افزود: بعد از کمی استراحت تمریناتم را شروع و تلاش می کنم در رویدادهای پیش رو نیز بتوانم پرچم کشورمان را به اهتزاز دربیاورم و باز هم به فکر رکورد شکنی هستم.
رحمان گفت: برای موفقیت من و سایر ورزشکاران، گروه زیادی در تلاش بودند و خیلی از آنها پشت صحنه بودند که از همه آنها تشکر می کنم و از مسئولان فدراسیون، کمیته ملی پارالمپیک، کادر فنی و خانواده ام سپاسگزارم که از ابتدای فعالیتم همیشه از من حمایت کردند و امیدوارم بتوانم با موفقیت های آتی زحمات آنها را جبران کنم.
وی اظهار کرد: بازی های پارالمپیک این دوره با تلخ ترین حادثه ممکن پایان یافت و هنگامی که در راه ایران بودم، بهمن گلبارنژاد از میان ما رفته بود و شبی که به تهران رسیدم از شوک این حادثه نتوانستم بخوابم، گلبارنژاد در ریو با ما در یک طبقه بود و با اخلاق مثال زدنی و روحیه خوبی که داشت به همه بچه ها دلگرمی می داد.
رحمان گفت: مرحوم گلبارنژاد از مربیان وزنه برداری بود و در مسابقات جهانی با او مدتی تمرین داشتم و باید بگویم که او انسانی تکرار نشدنی است.
قوی ترین مرد دارای معلولیت جهان افزود: در حال حاضر دانشجوی ترم آخر کارشناسی حقوق هستم و بعد از پایان دوره کارشناسی به ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد هم فکر می کنم.
سیامند رحمان در دومین حضور خود در بازی های پارالمپیک ریو با رکورد شکنی های پیاپی در نهایت با به ثبت رساندن رکورد تاریخی ۳۱۰ کیلوگرم نام خود را در تاریخ ورزش پارالمپیک جاودانه کرد.