توضیحات علیرضا علیفر درباره شایعات ممنوع الکاری

علاقه مندان به مسابقات فوتبال مدت ها بود خبری از علیرضا علیفر نداشتند؛ بعد از اشتباهی که این گزارشگر در بازی لهستان وایرلند شمالی در جام ملت های اروپا انجام داد، علیرضا علیفر یک بازی دیگر در همان مسابقات را گزارش کرد و بعد از آن حدود دو ماه خبری از وی در دست نبود. علیرضا علیفر اما با گزارش بازی مونشن گلادباخ و بارسلونا برگشت و بار دیگر صدایش در جعبه جادویی طنین انداز شد. درباره علیرضا علیفر شایعات زیادی وجود داشت، خیلی ها بر این باور بودند صداوسیما به خاطر اشتباه تاریخی در اعلام نام سازنده ورزشگاه که با شوخی یکی از مخاطبان فوتبال رقم خورد، از گزارش محروم شده است. خودش اما دلیل دوری دوماهه را نمی داند.
علیرضا علیفر بار دیگر درباره پیشنهادهای مربیگری اش صحبت کرد و البته دلیل اینکه در لیگ شانزدهم هدایت تیمی را برعهده نگرفته، توضیح داد. او از غیبت دو ماهه اش گفت و اعلام کرد همیشه برای گزارش بازی های فوتبال انگیزه دارد. صحبت های وی را در ادامه می خوانید:
غیبتم ربطی به آن اشتباه نداشت
حدود دو ماه بود که مسئولان صداوسیما هیچ گزارشی به من ندادند؛ البته باید بگویم که این غیبت طولانی من ربطی به اشتباهی که در بازی لهستان و کره شمالی انجام دادم، نداشت. چراکه یک هفته بعد از آن مسابقه بازی ایتالیا را گزارش کردم. با این حال دو ماه بود مسئولان سازمان هیچ تماسی برای گزارش بازی‌ها با من نگرفتند و تابعیت کردم.
به نظر صداوسیما احترام می گذارم
واقعیت این است دلیل اینکه دوماه به من گزارش هیچ بازی داده نشد را نمی دانم. البته را هم استحضار دارید که مسابقات فوتبال حدود یکماه تعطیل بود اما یک ماه بعد هم گزارش نکردم. به هر حال نظر دوستان بوده و احترام می گذارم.
قبلا هم پیش آمده بود
بعد از ۲۲ سال فعالیت در صداوسیما کارم را بلد هستم. در طول تمام سال های گذشته چنین مشکلاتی برایم پیش آمده و مساله خاصی نیست. هیچ مشکلی با تصمیمات صداوسیما نداشتم و الان هم احترام می گذارم. من سعی می کنم بیشترین انرژی ام را بگذارم تا بتوانم بهترین عملکرد را ارائه دهم.
پیشنهاد مالی از تیم های لیگ برتری
در روزهای گذشته خیلی ها می گفتند پیشنهادهای لیگ برتری که من مطرح کرده بودم، صحت نداشته و به همین خاطر نتوانستم به مربیگری بپردازم اما چنین چیزی درست نیست. واقعیت این است که پیشنهادهای من از تیم های شهرستانی بود و حتی صحبت هایی نیز با مسئولان باشگاه ها کردم اما پیشنهاد مالی که این عزیزان به من دادند، شاید یک چهارم مربیانی بود که اکنون کار می کنند. دلیل این مساله را که جویا شدم، گفتند تو تا به حال جایی کار نکردی. من گفتم اگر شما مرا تایید می کنی که باید به قیمت روز پیشنهاد مالی ارائه دهید.
نیازی به شهرت ندارم
به هر ترتیب با پیشنهاد مالی که شد، من نمی توانستم زندگی ام در تهران را رها کنم و به شهرستان بروم. بعد از ۲۲ سال من نیاز به شهرت و محبوبیت ندارم، اگر قرار است کاری انجام دهم، قصدم این است که کمک به زندگی ام باشد. اگر می خواستم به شهرستان بروم و مربیگری کنم، باید حدود یکسال از تلویزیون دور می شدم. از سوی دیگر باید خانواده ام تمام مشاغل خود را رها می کردند تا به شهرستان برویم. با مبلغی که پیشنهاد شد، نمی توانستم این اقدامات را انجام دهم. چون در آخر عایدی برای زندگی من نداشت.
پول خوب بدهند می روم
تاکید می کنم من نیازی به شهرت ندارم. اگر همین حالا پیشنهاد مالی خوب از هر شهرستانی به من شود، می روم و تضمین می کنم که آن تیم موفق می شود. البته موفقیت برای هر تیمی متفاوت است. تیمی که مدعی قهرمانی است، موفقیت برایش این است که در بالای جدول باشد و تیم های دیگر نیز به همین شکل هدفگذاری خواهند داشت.
مربیانی که پدر همه تیم ها را در آورده اند!
من برای تمام مربیان لیگ برتری احترام قائلم اما متاسفانه چند مربی خاص هر سال تیم دارند و پدر همه تیم ها را در آورده اند! مربیان خاص فوتبال ایران بدون اینکه کارنامه ای داشته باشند، هر سال در تیم های مختلف می چرخند. مدیران باشگاه ها باید دل و جرات داشته باشند و وقتی یک مربی سال قبل تیم بالای جدولی را به پایین جدول آورده، چرا باید باز هم تیم بگیرد؟ متاسفانه ۲۰، ۲۵ آدم خاص هستند که هرسال تیم می گیرند. البته من برای همه مربیان احترام قائل هستم اما به هر حال واقعیت ها را باید گفت.