کی‌ روش حرفه‌ای‌ترین سرمربی تاریخ تیم ملی ماست

وقتی سرمربی تیم ملی ما بحث قضاوت بنجامین ویلیامز (قصاب تیم ملی ما در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۵) را در بازی ماه آینده ازبکستان – ایران پیش کشید، مشخص بود که او از مآخذ و منابع خاص خود، تأییدیه این خبر را گرفته و می‌داند چه می‌گوید.

کی‌ روش در جام ملت‌های ۲۰۱۵ استرالیا تیم فوق‌العاده‌ای داشت و اگر این داور مانع نمی‌شد، می‌توانست خطری جدی برای قهرمان آن مسابقات (استرالیای میزبان) باشد اما ویلیامز با اخراج کاملا بی‌دلیل مهرداد پولادی در نیمه اول، عملاً ایران را خلع سلاح کرد و دست آخر تیم ملی سختکوش ما که با رشادت و جبران پیاپی گل‌های خورده، کار را به پنالتی کشانده بود، به بی‌رحمی داور و البته ضیافت پنالتی‌ها باخت و از مرحله یک‌چهارم نهایی بالاتر نرفت که اگر می‌رفت، شاید امروز استرالیا قهرمان آخرین دوره جام ملت‌های آسیا نبود.

کی‌روش معتقد است ویلیامز یکی از افتخارات فوتبالی او و تیم ملی ایران را دزدیده و به همین دلیل هم هست که می‌گوید تا ابد این داور را نمی‌بخشد. البته سرمربی ما استاد جنگ‌های روانی هم هست و با انتشار زودهنگام خبر قضاوت داور استرالیایی در تاشکند از هم‌اکنون جنگ روانی را علیه او و صدالبته رقیب ۶ امتیازی ما آغاز کرده است.

هیچ بعید نیست لو دادن این خبر توسط کی‌ روش، کمیته داوران و دپارتمان داوری AFC را مجاب کند که با تغییر دادن قاضی میدان تاشکند، صحت خبر کی‌ روش را زیر سؤال ببرند و این درست همان چیزی است که کی‌ روش از این بازی می‌خواهد. البته در صورتی هم که داور استرالیایی نهایتاً بازی را قضاوت کند، جنگ روانی راه انداخته شده توسط کی‌ روش باز هم کفه ترازو را به نفع ما سنگین‌تر می‌کند.

در مجموع کی‌روش در بهترین زمان آنچه شاید از چند وقت قبل می‌دانست را عیان و عمومی کرد تا برای میدان تاشکند یک بازی برد- بردِ خارج از میدان داشته باشد. کی‌ روش می‌داند چه می‌گوید و چه می‌کند. هر قدر هم که مخالف بعضی از رفتارهای او باشیم، باید بپذیریم که او حرفه‌ای‌ترین سرمربی تاریخ تیم ملی ماست.