ایران وحشت آور و ترسناک برای استرالیایی ها

استرالیایی‌ها از ایران وحشت دارند و این را بدون ترس و خجالت به وضوح نشان می‌دهند. آنها حتی حالا هم این ترس را دارند با آن که در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه با ایران همگروه نیستند.

در جریان مراسم قرعه‌کشی مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۰۶ در منطقه آسیا که در کوالالامپور برگزار شد و من هم یکی از حاضران آن مراسم بودم وقتی ساکر رو‌س‌ها (لقب تیم‌ملی استرالیا) با ما همگروه نشدند به وضوح دیدم که مسئولان فدراسیون فوتبال و اتحادیه فوتبال این کشور از خوشحالی به آسمان پریدند و همدیگر را در آغوش گرفتند. وقتی از آنها دلیل خوشحالی‌شان را سئوال کردم دقیقا همان چیزی را گفتند که فکرش را می‌کردم. این احساس ترس از فوتبال ایران بارها و بارها عریان و بی‌خجالت از طرف استرالیایی‌ها نشان داده شده است.

حتی حالا که آنها با ما همگروه نیستند و خطری از طرف فوتبال ایران آنها را تهدید نمی‌کند نیز ترس دارند. آدام پی‌ کاک نویسنده استرالیایی به تازگی در یک روزنامه استرالیایی در مورد ترس‌ها و امیدهای هموطنان خود در باره فوتبال حرف زده که در آن باز رد پای ترس از فوتبال ایران به وضوح دیده می‌شود. آدام در مقاله‌اش با عنوان «کلمه کثیف امیدوارانه» به ترس‌ها و خاطرات تلخ فوتبال استرالیا و امیدها و آرزوهای آن پرداخته و در بخشی از مقاله نسبتا کوتاه خود می‌نویسد: آسان نیست فرار کردن از ذهنیتی که چند دهه در یاد و خاطره ما باقی خواهد بود و فراموش نخواهد شد.

یادآوری زیاد کلمه ایران هنوز ترس و لرزه بر اندام ما می‌اندازد، نه به خاطر تهدید اتمی بلکه برای آن مکاشفه یوحنا در سال ۱۹۹۷ (نویسنده به دیدار دراماتیک ایران – استرالیا در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی ۱۹۹۸ فرانسه در ملبورن اشاره می‌کند) اما حالا تیم‌ملی ما جانور دیگری شده است و این تیم قهرمان آسیاست! بنابراین ما دیگر برای صعود به دور بعد پایمان لنگ نمی‌زند و ترس و هراس از صعود در برنامه‌‌هایمان نیست یا این که اگر سر گروه و صدرنشین گروه خودمان باشیم ما را مست و دیوانه نمی‌کند و برای آن جشن نمی‌گیریم. حالا وارد مرحله و گام دیگری شده‌ایم. برنامه بعدی ما قهرمانی در جام‌جهانی است چه با پوست اوغلو (مربی فعلی تیم‌ملی استرالیا) چه با هر کس دیگر!