فوتبال ایران با بحران بزرگی در سطح آسیا مواجه خواهد بود

سپتامبر سال ۱۹۹۹ اتحادیه فوتبال اروپا سیستم صدور مجوز حرفه‌ای برای حضور در مسابقات اروپایی با هدف دستیابی به حداقل استاندارد‌ها خصوصا در زمینه مدیریتی و سازماندهی باشگاه‌ها و افزایش توانایی مالی و اقتصادی باشگاه‌ها را تصویب کرده و آن را به مدت پنج سال و در هشت کشور اروپایی به‌طور آزمایشی در سال ۲۰۰۰ به اجرا گذاشت که این کشورها شامل انگلستان، اسپانیا، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، اسکاتلند، اسلوونی و سوئد بودند. مدیر اجرایی وقت یوفا راه‌اندازی سیستم صدور مجوز را مهم‌ترین پروژه‌ای دانست که تا آن تاریخ توسط یوفا اجرا شده است. در مارس ۲۰۰۳ این مقررات به تصویب نهایی کمیته اجرایی یوفا رسید و برای شرکت در فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۴ مسابقات اروپا، تیم‌ها ملزم به داشتن مجوز از سوی یوفا شدند. در سال ۲۰۰۶ فیفا پس از اطمینان از نتایج این سیستم، این مجموعه از مقررات را بدون کمترین تغییری برای اجرا به کنفدراسیون‌ها ابلاغ کرد (مهلت نهایی برای اجرا سال ۲۰۱۳ میلادی تعیین شد) که در سال ۲۰۱۰، AFC با ساده کردن مقررات یوفا خصوصا در مورد الزامات مالی، اجرای این مقررات در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳ را پیش‌بینی کرد. سازمان لیگ برتر با تدوین مقررات داخلی صدور مجوز، در مرداد سال ۱۳۹۰ این مقررات را به تصویب نهایی AFCرساند که این امر همزمان با کشور ژاپن و یک سال جلوتر از کشورهایی نظیر کره‌جنوبی و چین صورت پذیرفت و این موضوع به کسب سهمیه بیشتر در مسابقات آسیایی بسیار کمک کرد.

براساس مقررات صدور مجوز حرفه‌ای، تنها باشگاه‌هایی می‌توانند در مسابقات لیگ برتر شرکت کنند که قبل از شروع لیگ مجوز حرفه‌ای خود را دریافت کرده باشند و ورزشگاهی جهت برگزاری مسابقات معرفی کنند که از سوی AFC دارای درجه A شناخته شود و از سوی دیگر باشگاه‌ها نباید هیچ‌گونه بدهی معوقه به بازیکنان و اداره مالیات داشته باشند. اینجا دو سوال مهم مطرح می‌شود:

یک، آیا ورزشگاه تختی اهواز دارای درجه A است؟ با توجه به اینکه از هر ورزشگاه فقط دو باشگاه می‌توانند استفاده کنند و قبلا دو باشگاه اهوازی فولاد و استقلال خوزستان ورزشگاه غدیر را برای مسابقات خود معرفی کرده بودند و ورزشگاه تختی اهواز هرگز مجوزی از AFC دریافت نکرده بود، پس چگونه مجوز حرفه‌ای برای حضور باشگاه استقلال اهواز در لیگ برتر از سوی کمیته صدور مجوز که آقای تاج ریاست آن را شخصا برعهده داشتند، صادر شده بود؟ اساسا و طبق مقررات صدور مجوز حرفه‌ای، باشگاه استقلال اهواز حق حضور در مسابقات را نداشته و موضوع فقط استفاده ورزشگاه تختی در مقابل پرسپولیس نیست که تخلف از همان شروع فصل صورت پذیرفته بود و مسئولیت آن به‌طور مستقیم بر عهده کمیته صدور مجوز سازمان لیگ است که مقررات داخلی و تعهدات بین‌المللی را زیر پا گذاشته و امروز باید جوابگو باشد.

دو، با توجه به محرز شدن بدهی‌های سنگین دو باشگاه استقلال و پرسپولیس تهران که منجر به صدور حکم قطعی از سوی فیفا شده است، فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ چگونه می‌توانند ادعا کنند که این دو باشگاه هیچ‌گونه بدهی معوقه ندارند و بر آن اساس مجوز حرفه‌ای این دو باشگاه را برای حضور در مسابقات سال آینده لیگ قهرمانی آسیا صادر کنند؟ بر این مبنا، این دو باشگاه حتی حق حضور در مسابقات لیگ برتر ایران را هم ندارند و سازمان لیگ چه تضمینی ارائه می‌دهد که این دو باشگاه به‌رغم کسب نتایج مناسب در این فصل بتوانند سال آینده در مسابقات آسیایی شرکت کنند؟ در حال حاضر که پرسپولیس سهمیه آسیایی گرفته و استقلال شانس زیادی برای کسب سهمیه آسیایی دارد و البته استقلال در فینال جام‌حذفی حضور دارد و می‌تواند با شکست دادن ذوب‌آهن سهمیه مستقیم بگیرد. به نظر می‌رسد سیستم اداره هیاتی و بی‌توجهی به اجرای کامل و درست قوانین و مقررات در آینده نزدیک گریبان فوتبال ایران را گرفته است. در سال آینده فوتبال ایران با بحران بزرگی در سطح آسیا مواجه خواهد بود؛ چراکه کنفدراسیون فوتبال آسیا هشدارهای لازم را در این‌باره به فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ داده و حالا منتظر واکنش هستند. مطمئنا یکی از چالش‌های فوتبال ایران پس از انتخابات فدراسیون فوتبال همین ماجراست و باید دید که پس از تعیین شدن رئیس جدید، نوابان جدید و رئیس جدید سازمان لیگ چه فکری به حال این ماجرا می‌شود، وگرنه ممکن است که سهمیه آسیایی از دست برود.

یک خطر جدی بیخ گوش استقلال و پرسپولیس؛ شاید نتوانند آسیایی شوند

سپتامبر سال ۱۹۹۹ اتحادیه فوتبال اروپا سیستم صدور مجوز حرفه‌ای برای حضور در مسابقات اروپایی با هدف دستیابی به حداقل استاندارد‌ها خصوصا در زمینه مدیریتی و سازماندهی باشگاه‌ها و افزایش توانایی مالی و اقتصادی باشگاه‌ها را تصویب کرده و آن را به مدت پنج سال و در هشت کشور اروپایی به‌طور آزمایشی در سال ۲۰۰۰ به اجرا گذاشت که این کشورها شامل انگلستان، اسپانیا، لوکزامبورگ، هلند، نروژ، اسکاتلند، اسلوونی و سوئد بودند.